لبخند و لبخند جهانی به شما لبخند می زند

بیشتر ما حوزه نفوذ خود را در جامعه داریم. این بخشی از جامعه است که ما با آن به عمد یا در غیر این صورت در تعامل هستیم. در این زمینه تأثیر ، شهرت یا عملکرد ما در جامعه با چگونگی پذیرش افراد دیگر ما را می پذیرد که چه تعداد و چه نوع دوستانی داریم. چه تعداد خواننده ، رهبری ، مشتری ، منتقدین ، ​​افراد خوب و خوب ما را حفظ می کنیم و می توانیم آن را حفظ کنیم. یک رهبر در سراسر کشور در حوزه نفوذ خود ملت کامل خواهد داشت. نیازی به گفتن نیست ، ما این مسئله را بر عهده داریم که حوزه نفوذ ما را تشخیص دهیم ، اما اینکه چگونه افراد دیگر با ما عمل می کنند ، نشانه عملکرد اجتماعی ما مانند امتیاز در ورزش است که نشانگر عملکرد بازیکنان و تیم های شرکت کننده در ورزش است.

بیایید این مفهوم را در بیانیه ای قرار دهیم:

رفتارافراد مختلف عملکرد ما را از جامعه تعیین و نشان می دهد.

حال ، مردم چگونه با ما عمل می کنند؟ چرا آنها به روشی خاص عمل می کنند؟ چرا مردم مایل به عضویت در یک خبرنامه در تعداد گسترده ای هستند و تمایلی به عضویت در دیگری ندارند؟ چگونه برخی از افراد قادر به جذب بسیاری از مصرف کنندگان هستند در حالی که برخی دیگر اینقدر سودآور نیستند؟

واقعیت ساده موضوع این است که ما به دیگران دستور می دهیم که با ما رفتار کنند. ما به دیگران می گوییم که چگونه آنها باید با ما رفتار کنند ، چگونه آنها باید به ژست ما پاسخ دهند ، خواه باید به ما اعتماد کنند ، ما را نادیده بگیرند یا ما را از بین ببرند. در تمام ارتباطات ما چیزی از خودمان نشان می دهیم ، به آنها اجازه می دهیم درباره ما قضاوت کنند. این در مورد همه وسایل ارتباطی که ممکن است تصمیم بگیریم اتخاذ کنیم - تعامل چهره با ارتباط کلامی با زبان بدن ، از طریق شبکه ، از طریق مواد چاپی یا موارد دیگر. در نهایت از طریق رفتار خودمان است که ما مردم را ترغیب می کنیم تا با ما رفتار کنند.

رفتاردیگران نسبت به ما تحت تأثیر رفتار خودمان است.

من می خواهم یادداشتی در مورد تعامل گاه به گاه که قبلاً به آن اشاره کرده بودم ، بیاورم. بیایید یک وضعیت خیالی اما بسیار معمولی را بدست آوریم. من در اتوبوس مسافرت می کنم و یک آقا در کنار من نشسته است. همه ما تصمیم گرفتیم قبل از پایان سفر در مکان های خود محدود شویم. من نمی توانم به آقا توجه کنم و در مورد او نظر خود را بیان کنم. او بدون بیان یک کلمه بر ایده های من تأثیر گذاشت. او همچنین متوجه من خواهد شد و این دو نفر "می دانند" که ما به یکدیگر توجه کرده ایم. یک ارتباط ساکت بین ما برقرار شد. در این مرحله هر دو نفر این فرصت را دارند که دوست شوند ، خودمان ، تجربه ما ، محصولات ما را تشویق کنیم. در سناریوی زندگی واقعی با صدها رویداد روبرو می شویم که بدون اینکه به تعامل قابل مشاهده بپردازیم ، با افراد دیگر ارتباط برقرار می کنیم.

رفتار ما عملکرد اجتماعی ما را تعیین می کند.

لطفاً توجه داشته باشید که پس از ترکیب دو جمله اول ، متغیر "رفتار افراد دیگر" کاملاً از بین می رود. آنچه باقی مانده است رفتار ما منجر به عملکرد اجتماعی خودمان می شود.

ما در چگونگی تصمیم گیری افراد با ما تأثیر می گذارند ، اما افراد در رفتار ما چه چیزی را درک می کنند یا می بینند که آنها را وادار می کند تا موضع خاصی بگیرند؟ افراد قطعاً تحت تأثیر سیستم اعتقادی خود به اندازه رفتار ما هستند. از طریق رفتار ما ، آنها قادر به ارزیابی اعتماد به نفس ، اعتقاد ما ، تصویر خودمان هستیم. اعتقاد ما در مورد خودمان از طریق ارتباطات ما - نوشته شده ، کلامی یا هر نوع دیگری آشکار می شود.

تصویر خود ما رفتار ما را تعیین می کند.

اکنون می توانیم همه اظهارات را با هم ترکیب کنیم و به نتیجه گیری رسیدیم:

تصویر خود ما عملکرد اجتماعی ما را تعیین می کند.

اکنون می دانیم که اگر می خواهیم عملکرد اجتماعی خود را بهبود ببخشیم ، مشتری بیشتری داشته باشیم ، مشتری های بیشتری داشته باشیم ، بازاریابان خالص بهتری پیدا کنیم.

قبل از نزدیک شدن به مشتری های بالقوه خود ، باید خودمان را متقاعد کنیم که محصولی که ارائه می دهیم شایستگی دارد. به دست آوردن اعتماد به نفس در راه حل و در خودمان به اندازه ای که واقعاً مشتاق و هیجان زده شویم بسیار مهم است. ما ابتدا باید اعتماد به نفس در راه حل و در خودمان ایجاد کنیم ، فقط در این صورت ما باید سعی کنیم آن را به بازار عرضه کنیم.

ارتباطات ما شور و شوق و هیجان ما را منتقل می کند. این اعتماد به نفس ما را به محصول نشان می دهد و اعتماد به نفس ما به عنوان ضامن عمل می کند. با آماده سازی مناسب ، نگرش درست و چارچوب مثبت ذهن با اطمینان ، پاسخ مثبت می گیریم و توانایی تغییر جهان را می گیریم.